ارزیابی حضور فلزات سنگین در نمک و آب دریاچه مهارلو در مقایسه با غلظت آنها در سنگ نمک معادن سیرجان، لار و فیروزآباد

دریاچه مهارلو از مهم‌ترین اکوسیستم‌های آبی ایران است که در معرض خطرات ناشی از مدیریت آب، برداشت نمک و آلودگی‌های شدید، به‌ویژه فلزات سنگین قرار دارد. در این پژوهش غلظت کروم، مس، آرسنیک، کادمیم و سرب در نمک و آب مناطق شمالی و جنوبی دریاچه مهارلو ارزیابی شد. پس از هضم نمونه‌های برداشت شده از هر بخش، میزان فلزات سنگین توسط دستگاه جذب اتمی اندازه‌گیری شد. بر اساس میانگین مقادیر اندازه‌گیری شده، ترتیب فلزات در نمونه‌های نمک در شمال و جنوب دریاچه مشابه و به‌صورت  Cr> Cu> As> Cd> Pb بود. در نمونه‌های آب، ترتیب مقادیر فلزات در هر دو بخش یکسان (Cr > Cu > As > Pb > Cd) بود. نتایج نشان داد غلظت فلزات موجود در نمک و آب، به‌جز فلز سرب، در بخش شمالی دریاچه نسبت به بخش جنوبی آن بیشتر است. همچنین مقایسه میانگین غلظت فلزات مورد بررسی در نمک دریاچه با سنگ نمک معادن سیرجان، لار و فیروزآباد نشان داد که بیشترین غلظت فلزات مس، کادمیم و سرب در نمک دریاچه و برای آرسنیک و کروم به‌ترتیب در سنگ نمک لار و فیروزآباد وجود دارد. به‌طور خلاصه می‌توان نتیجه گرفت که تغییرات غلظت فلزات در دو بخش شمالی و جنوبی دریاچه ناشی از ورود فاضلاب‌ها و پساب‌های مختلف شهری، صنعتی و بیمارستانی شهر شیراز و سایر فعالیت‌های انسانی به‌ویژه فعالیت‌های کشاورزی در حوزه‌های منتهی به بخش شمالی دریاچه است و اقداماتی برای پیشگیری در منطقه، بیش از پیش لازم است.